İrlandalı yazar Claire Keegan’ın “Emanet Çocuk” kitabı, varlıklı bir ailenin yanına emaneten bırakılan fakir çocuğun yaşadıklarını anlatıyor.
Küçük kızın yürek çarpıntılarını yüreğimde hissederek bir solukta okuyuveriyorum.

Diğer yanda yine bir İrlandalı yazar Frank Mccourt’un “Angela’nın Külleri” kitabını TRT Radyo’da dinlemedeyim.

Yazarın kendi çocukluğunu kaleme aldığı kitabın cümlelerinde, Küçük Frank’in yoksulluğun akıl almaz sınırlarında dolaşan adımlarını takip ediyorum.
Çocuk yüreğinin en derinlerinde geziniyorum.

Gerçek dünyanın cümleleri ise kitaplarınkinden daha ağır geliyor bana…

Bakımsızlık, sevgisizlik ve açlıktan sessizce göçüp giden yavrunun haberini izledik günlerce…
Nasıl olur, neden? Diye sorduk durduk, vahlandık…

Daha birkaç hafta önce 12 yaşlarında zihinsel engelli kız çocuğunun ölümü ve belki bundan çok ailesinin sahiplenmeyişi yüreğimizi deldi geçti.

Ya Çocuk Gelinler?
Söylemeye dili varmıyor insanın…
Çocuktan gelin mi olur?
Ya anne?
Hiç olmaz…

Maalesef çocuk gelin haberleri ne çok duyup görüyoruz bu çağda.
Çocukluklarını yaşayamadan eş olmaya, anne olmaya zorlanan küçük bedenler…
Elbette biz hikâyelerin bir kısmını biliyoruz, tamamında ne olaylar yaşandı, aileler ne durumda, nasıl bu hale gelindi?
Sadece gördüğümüz kadarı üzüyor bizleri.

Her gün yanımızdan yüzlerce film akıyor, bazılarına şahitlik ediyor gözlerimiz.

Geçenlerde metroda bir anne gördüm, elinde çocuğunun sağlık raporları, fotoğrafı, tedavi masrafları için yardım istiyordu.
Böyle örnekleri o kadar çok görüyoruz ki…
Çok var böyle aileler, çaresiz kalan…

SMA’lı Çocuklar – Bebekler

SMA’lı çocuklar nasıl çoğaldı…
Nasıl acı çekiyor minicik bedenler…
Aileler nasıl çaresiz.,,
Tedavi masrafları ne kadar çok…
Kampanyalar yapılıyor, yardımlar toplanıyor ama yeterli gelmiyor maalesef.
Buna başka çözümler bulunmalı…
Daha kalıcı, kapsayıcı, işe yarar çözümler…

Sokakta yalın ayak dolaşan bebelere ne demeli?
Çöp kutularında işe yarar bir şeyler arayan…
Yüzlerinde hüzün gölgeli gülüşler….
Çocuklar dünyamızın masum süsleri olmaya adayken, acı yüzleri oluyorlar.

Farklı coğrafyalar, kültürler…
Üzülen, ağlayan, yorgun ve bezgin çocuklar…

Uzanıp dokunuvermek istiyor insan.
Yüzlerine düşen saçları şöyle kenara alıp, gözlerinin içine bakmak, “güvendesin, artık her şey senin için daha kolay olacak çocuk, inan bana” demek.

Onlar için daha yaşanılır bir dünya bırakmak için uğraşmak…

Zor..
Biliyorum…

Buraya cümleler bırakmak kadar kolay değil bu hayalimin gerçekleşmesi.
Ama bir şeyler de yapmalı bu kıymetli EMANETLER için…

DİLEK TUNA MEMİŞOĞLU
İnstagram: @diletuna
Twitter adresi: @dile_tuna

 

Our Entrusted Children

Irish writer Claire Keegan’s book “The Entrusted Child” tells the story of a poor boy who was left entrusted with a wealthy family. Feeling the little girl’s heart palpitations in my heart, I read it in one breath.

On the other hand, I am listening to another Irish writer Frank Mccourt’s book “Angela’s Ashes” on TRT Radio. In the words of the author’s own childhood book, I follow Little Frank’s steps as he wanders through the unimaginable borders of poverty. I am wandering in the depths of the child’s heart.

The sentences of the real world seem heavier to me than those of the books… For days, we watched the news of the baby who passed away without care, lovelessness and hunger… How come, why? We asked, we stopped, we cried… Just a few weeks ago, the death of a 12-year-old mentally handicapped girl, and perhaps more than that, her family’s disapproval pierced our hearts. What about Child Brides? We don’t even have the heart to say … Can a child be a bride? What about being a mom? It will never happen…

Unfortunately, in this age, we hear and see the news of child brides a lot. Small bodies forced to become wives and mothers without living their childhood… Of course, we know some of the stories, what happened in all of them, what happened to the families, how did it come to this? Only what we see makes us sad. Hundreds of films are flowing by us every day, and our eyes are witnessing some of them. Recently, I saw a mother in the subway, she was asking for help with her child’s health reports, photo, medical expenses. We see so many examples like this… There are many such families who are helpless…

Children with SMA – Babies

How children with SMA multiplied… How tiny bodies suffer… How desperate are families.,, How much does the treatment cost… Campaigns are made, aid is collected, but unfortunately it is not enough. There must be other solutions to this… More permanent, inclusive, useful solutions… What about babies walking barefoot on the street? Looking for something useful in trash cans… Sadness-shaded smiles on their faces…. While children are candidates to be the innocent ornaments of our world, they become the faces of pain.

DIFFERENT GEOGRAPHIES, CULTURES… SAD, CRYING, TIRED AND WEARY CHILDREN… One wants to reach out and hold them. Putting the hair on their faces aside and looking into their eyes is saying “you’re safe, everything will be easier for you now, kid, believe me”. Struggling to leave a more livable world for them… Difficult.. I know… It is not as easy as leaving sentences here, making this dream come true. But something must also be done for these precious ENCOUNTERS…